ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 ในเขตเทศบาลนครภูเก็ต

Abstract

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการทำวิจัยเพื่อศึกษาศึกษาความรู้ความเข้าใจของคนพิการในเขตเทศบาลนครภูเก็ตต่อพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 โดยกลุ่มตัวอย่างที่นำมาวิเคราะห์ข้อมูลเป็นกลุ่มคนพิการในเขตเทศบาลนครภูเก็ต จังหวัดภูเก็ตจำนวน 936 คน ดังนั้นขนาดกลุ่มตัวอย่างและการวิเคราะห์ข้อมูลผู้วิจัยจึงใช้ขนาดกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 362 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถามที่มีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.99 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการเก็บรวบรวม ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เป็นสถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า   1) มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับสิทธิและการคุ้มครองคนพิการตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 พบว่าคนพิการในเขตเทศบาลนครภูเก็ตได้รับการขึ้นทะเบียนและมีบัตรประจำตัวคนพิการทุกคน ได้รับสิทธิในการรักษาพยาบาลผ่านหน่วยงานต่างๆอย่างทั่วถึง มีการจัดตังชมรม การอบรมผู้ดูแลคนพิการเพื่อให้สามารถดูแลเอาใจใส่คนพิการได้เป็นอย่างดี โดยหน่วยงานของรัฐให้ความช่วยเหลือทั้งในด้านชีวิตความเป็นอยู่ ค่าใช้จ่ายหรือเบี้ยคนพิการ ที่อยู่อาศัย การศึกษา การทำกิจกรรมในสังคม ทางด้านการแพทย์ และด้านอาชีพ เป็นการตอบสนองความต้องการและแก้ปัญหาคนพิการในสังคมได้เป็นอย่างดีและส่งผลให้คนพิการสามารถดำเนินชีวิตในสังคมได้อย่างเป็นปกติ ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 ของคนพิการในเขตเทศบาลนครภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต คนพิการมีความรู้ความเข้าใจระดับมาก ซึ่งมีค่าเฉลี่ยรวมอยู่ที่ 0.73 และเมื่อพิจารณารายข้อ พบว่า ในส่วนของข้อคำถามที่คนพิการรับรู้และเข้าใจเป็นอย่างมาก  คือ เรื่องเบี้ยคนพิการ มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 4.96