การศึกษานำร่องผลของโปรแกรมการตั้งเป้าหมายร่วมกันสู่การฟื้นคืนสุขภาวะโดยการช่วยเหลือทางอินเตอร์เน็ตต่อสุขภาวะทางจิตของผู้ป่วยจิตเภท

Abstract

การวิจัยครั้งนี้  เป็นการศึกษาความเป็นไปได้ของโปรแกรมการตั้งเป้าหมายร่วมกันสู่การฟื้นคืนสุขภาวะโดยการช่วยเหลือทางอินเตอร์เน็ตต่อสุขภาวะทางจิตของผู้ป่วยจิตเภท  เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง วัดผลก่อนหลังทดลอง  กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคจิตเภท จำนวน 10 คน มีอายุอยู่ในช่วง 20 - 40ปี  ทั้งเพศชายและหญิง มีการเลือกเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) โปรแกรมการตั้งเป้าหมายร่วมกันสู่การฟื้นคืนสุขภาวะโดยการช่วยเหลือทางอินเตอร์เน็ต 2) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป 3) แบบวัดสุขภาวะทางจิตของผู้ป่วยโรคจิตเภท โดยเครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน สำหรับแบบวัดสุขภาวะทางจิต ได้ตรวจสอบความเที่ยงค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ 0.86  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ Wilcoxon Signed Rank Test 

ผลการศึกษา พบว่าค่าเฉลี่ยคะแนนสุขภาวะทางจิตของกลุ่มตัวอย่างก่อนทดลองเท่ากับ 189.1  (SD = 13.53) และหลังการทดลอง เท่ากับ 252.3 (SD =13.95) ซึ่งคะแนนสุขภาวะทางจิตของผู้ป่วยโรคจิตเภทหลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  (Z = −2.80, p = 0.005)  สรุปได้ว่า โปรแกรมการตั้งเป้าหมายร่วมกันสู่การฟื้นคืนสุขภาวะโดยการช่วยเหลือทางอินเตอร์เน็ต สามารถเพิ่มสุขภาวะทางจิตในผู้ป่วยโรคจิตเภทได้จริง ทั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ควรมีการติดตามผลต่อเนื่องทางออนไลน์ เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยจิตเภท เกิดความกระตือรือร้นในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ดีต่อ รวมถึงการนำศึกษาต่อ เป็นโปรแกรมที่กลุ่มตัวอย่างควบคมหรือเปรียบเทียบกับการทำกลุ่มแบบเผชิญหน้า